Legenda o Kobylej Głowie

Szymon Gonet opublikował w "Ludzie" z 1897r legendę o pewnym duchu stanowiącym osobliwość Inwałdu. Chodziło tu o dobrego ducha niespotykanego w wierzeniach ludowych w innych częściach Beskidów. Duch ten nazywał się Kobyla Głowa. Gdy pewna macocha w Inwałdzie krzywdziła swoją pasierbicę, uciekła ona z domu w góry do pobliskiego lasu i tam spotkała Kobylą Głowę, swego opiekuńczego ducha, który ku zazdrości macochy umieścił sierotę u pewnych dobrych ludzi i tam jej się świetnie wiodło. Tej legendzie zawdzięcza swoją nazwę szczyt Kobylej Głowy na wschód od Inwałdu, na którym dotychczas rośnie gęsty las.

                                Powrót