Ludwik Zamenhof

Urodził się 15 grudnia 1859 roku w Białymstoku - miejscowość wielonarodowościowa-zamieszkała m.in. przez Polaków, Żydów, Białorusinów, Niemców, Rosjan. Sądzi się, iż obserwacja życia ludzi mających trudności z porozumiewaniem się zrodziła pomysł stworzenia języka uniwersalnego. Ukończył Szkołę Realną w rodzinnym mieście,
a póżniej Gimnazjum w Warszawie /znał już wtedy osiem języków /. Za namową ojca ukończył studia medyczne w Moskwie i w Wiedniu ze specjalizacją lekarza okulisty. W czasie studiów stworzył w oparciu
o znajomość 11 języków podręcznik do nauki języka esperanto -
pt." Internacja Lingvo"/Język międzynarodowy/ wydany pod pseudonimem "DR ESPERANTO". Swoje życie i oszczędności rodziny podporządkował całkowicie rozwojowi języka esperanto, udoskonalał go, wydawał liczne tłumaczenia m.in. jest autorem katechizmu dla dzieci. Redagował pismo "La Esperantisto".
Na I Międzynarodowym Kongresie Esperanto w 1905 r. odśpiewany został po raz pierwszy ułożony przez Zamenhofa hymn pt. "La Espero". Genialności autora należy przypisać fakt, iż udało mu się stworzyć język w oparciu o struktury istniejących już języków, o elementy ich gramatyki, słownictwa, a co za tym idzie - umożliwił samodzielny jego rozwój. Zmarł 14 kwietnia 1917 roku
w Warszawie, gdzie spoczywa.

Możliwość porozumienia się ludzi bez względu na narodowość i kolor skóry to największa siła esperanta

To fragment hymnu szkolnego, którego słowa ułożył ks. L Solakiewicz, a muzykę skomponował absolwent szkoły Tadeusz Prystacki.

Czy idee esperanta są nadal ważne dla mieszkańców Zagórnika?

Esperanto, jego idee realizowane w szkolnych programach były elementem wyróżniającym naszą wieś spośród innych w kraju.

Podobnie jak Zamenhof, także i ksiądz Leszek Solakiewicz, nie dążył do gromadzenia dóbr materialnych, lecz utrwalał w naszej świadomości znaczenie wartości ogólnoludzkich. Z 32 lat kapłaństwa, połowę poświęcił Zagórnikowi. Z jego inicjatywy powstały: kościół, cmentarz, nadano imię szkole podstawowej.

Tak jak kiedyś esperanto pozwalało nam zwiedzać, zdobywać przyjaciół - tak obecnie język angielski pozwoli znależć się we współczesnej Europie. Umiejętność komunikowania się jest podstawą edukacji europejskiej.Najwznioślejsze idee i uczucia są martwe, gdy nie można ich przekazać. Narzędziem musi być więc dobra znajomość języka.

Każdy z nas buduje podstawy nowej, zjednoczonej Europy najpierw u siebie w domu, w szkole
w naszej wiejskiej społeczności - bo tam rodzą się fundamenty wszelkich wartości

Hymn szkoły

Hymn szkolny odśpiewany został po raz pierwszy w dniu nadania szkole imienia.Wzruszył zebranych zwłaszcza jego refren ( treść hymnu pod tekstem). Z Białegostoku i Krościenka przybyły delegacje szkół noszących imię Ludwika Zamenhofa. Uroczystość uświetnił swoją obrecnością redaktor Roman Dobrzyński - autor filmów i reportaży z całego świata o tematyce esperanckiej, wiceprzewodniczący Światowego Związku Esperantystów. Jego dziełem jest film z tej uroczystości. Ukazało się wydanie specjalne "Gazety szkolnej", zaś dla gości nie znających języka polskiego wersja w języku esperanto pt."Novajoj el Zagórnik". Echa z uroczystości znalazły oddźwięk w wielu pismach na świecie np. w wydawanym we Włoszech "Heroldo de Esperanto". Z całego świata nadeszły listy od przyjaciół z życzeniami pomyślności dla wsi i szkoły. Lektorem języka w szkole była pani Maria Matejko.

Strona tytułowa hymnu szkoły

Sztandar szkoły

Komitet rodzicelski był fundatorem sztandaru wykonanego wg projektu nauczycieli przez Spółdzielnię Rękodzieła Artystycznego w Krakowie. Sztandar z napisem "Elementa Lernejo je la nomo de Ludoviko Zamenhof" otwiera wszystkie szkolne uroczystości.

Tablicę pamiątkową umieszczoną w holu szkoły zaprojektowł absolwent Szkoły Podstawowej
w Zagórniku, obecnie prof. ASP w Warszawie - Janusz Smaza